We voelen ons goed als we een doel in ons
leven hebben, want dan lijkt het leven zin te hebben. Hebben we geen doel, dan voelen we ons
nutteloos en overbodig. Dan lijkt niets nog enige zin te hebben. Op zo'n moment
komt de zinloosheid van het bestaan om de hoek kijken. Zolang we nog een doel
hebben voelen ik we die zinloosheid niet. Dus scheppen we een doel om te proberen aan de
zinloosheid te ontsnappen. We streven naar meer geld, beter werk, meer vrije tijd,
een liefdevolle relatie, meer kennis, een betere functie, meer/minder
verantwoording, meer vastigheid, betere voorzieningen, meer succes, meer
erkenning, enzovoort. Maar dit is slechts uitstel van executie. Want wanneer we
een doel nastreven lijkt het op dat moment heel interessant en spannend. Maar als
we er in slagen ons mijn doel te verwezenlijken gaan we algauw voelen dat het ons niet
heeft opgeleverd wat we er van verwacht hadden. Achteraf blijkt dat we daar toch
niet voldoening in hebben gevonden omdat er een bepaalde onrust blijft bestaan, een
gevoel van dat er toch nog iets ontbreekt. Als gevolg daarvan gaan we opnieuw op
zoek naar een andere, betere werkelijkheid om ons leven weer zin te geven. En
zo draaien we in een cirkeltje rond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten