Veel mensen vinden het moeilijk om hun onderkaak te ontspannen. Dat
houdt in dat vrijwel iedereen met een zekere verbetenheid rondloopt. Je
kunt dit in positieve zin zien als wilskracht of ambitie. Fysiek gezien
manifesteert dit zich in samengeperste lippen, strakke kaken en
tandenknarsen met de kiezen als we slapen. Sommige mensen hebben zelfs
moeite om hun mond open te doen. Dit verschijnsel is vaak ontstaan in
onze kindertijd toen we alsmaar te
horen kregen 'houd je kiezen op elkaar'. Als je deze boodschap keer op
keer te horen krijgt gaat het op den duur een eigen leven leiden en
wordt dan een permanente spanning in de kaakspieren. Wanneer je echt
niets wilt zeggen kun je dat doen met een ontspannen onderkaak. Maar als
je echter niets mág zeggen moet je je kiezen op elkaar klemmen om de
impuls om iets te zeggen te onderdrukken. Dit geldt natuurlijk niet
alleen voor spreken, maar ook voor alle andere gevoelsuitingen die
ongewenst waren. Op elkaar geklemde kaken gaan meestal gepaard met een
dichtgeknepen keel. Dat is een belemmering voor de ademhaling. Want bij
de inademing geldt, hoe meer we onze mond openen, hoe meer lucht we
kunnen opnemen, hoe vollediger de ademhaling wordt. Met de uitademing
kunnen we dan ontspannen door geluid te maken en dit tegelijkertijd met
de uitgeademde lucht naar buiten te laten stromen. Zo kunnen we met
iedere uitademing beetje bij beetje de spanning die zich in het
kaakgebied heeft vastgezet loslaten. Als we ruimte geven aan onderdrukte
gevoelens maken we steeds meer contact met ons lichaam en komen we
dichter in de buurt van onze kern
Geen opmerkingen:
Een reactie posten