Ons leven gaat gepaard met vaste automatische handelingen die we dagelijks uitvoeren, opstaan, eten, werken en weer gaan slapen. Hiermee zijn we zo vertrouwd geraakt dat onze geest er niet meer bij aanwezig is. Daarom worden ze saai, ze worden saai omdat we in al die steeds weer herhalende handelingen niet aanwezig zijn. En door die saaiheid dwalen we gemakkelijk af naar het verleden of de toekomst. Dan gaan we mijmeren over spannender momenten in het verleden of we fantaseren over nieuwe ervaringen in de toekomst die onze verbeelding prikkelen zoals bijvoorbeeld een opwindende nieuwe relatie, een verre avontuurlijke reis of een interessante goed betaalde nieuwe baan. Zo gaan we rusteloos door het leven, steeds weer op zoek naar nieuwe indrukken. Maar hierdoor gaan we steeds meer bij onszelf vandaan. Zonder het zelf te beseffen vluchten we voortdurend weg in een complexe wereld, om vervolgens te ontdekken dat we daarin alleen maar van onszelf vervreemden. Maar wie we in wezen zijn hangt niet af van de reizen die we ondernemen of de functie die we bekleden. Wie en wat we in wezen zijn wordt vooral zichtbaar in onze omgang met de gewone dingen van elke dag, door steeds meer aanwezig te zijn in de kleine eenvoudige dingen die we doen. Ons leven zal geen andere wending krijgen door steeds weer spannende en opwindende dingen te doen. Ultieme bevrijding is niet afhankelijk van de grote plannen die wij hebben over ons leven Bevrijding zal uiteindelijk pas ontstaan door onze aanwezigheid van moment tot moment. In de eenvoudige dingen die het leven ons aanreikt, kunnen we de weg vinden naar wie we werkelijk zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten