Je kunt het geconditioneerde lichaam zien als
een neerslag van je geconditioneerde geest. Die conditionering is in je
lichaam meegegroeid. Toch is het niet zo dat de conditionering
permanent is. Je brengt ze keer op keer tot uiting, je roept ze steeds
weer opnieuw tot leven, je geeft ze elke keer weer voeding. Een klassiek
voorbeeld hiervan is de hond van Pavlov. Pavlov stuitte op het
verschijnsel dat honden beginnen te kwijlen wanneer ze voedsel wordt
aangeboden. Hij onderzocht dit verschijnsel door een signaal te geven en
daarna de honden te voeren. Oorspronkelijk kwijlden de honden alleen
bij het voeren en niet bij het signaal. Nadat de combinatie van signaal
gevolgd door voeren enkele keren was herhaald begonnen de honden al te
kwijlen bij
het geven van het signaal. Je wordt geconditioneerd door ervaringen uit
de vroegste periode van je jeugd, in de relatie met de omgeving. Dat
maakt dat je nu in een bepaald systeem zit wat voortkomt uit je verleden
en wat nu in grote mate bepaald wie je denkt te zijn. Toch is het in
feite niets anders is dan een serie voorstellingen die je van jezelf
hebt gemaakt. Op die voorstellingen reageer je en die reacties komen in
je lichaam tot uitdrukking in de vorm van blokkades. Onder blokkades
versta ik chronische spierspanningen in het lichaam. Om te ontdekken wie
je eigenlijk bent zul je de conditioneringen van lichaam en geest
dienen te herkennen en los te laten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten