In onze welvarende wereld raakt dankbaarheid steeds meer op de
achtergrond. We vinden vaak dat we overal recht op hebben. Het lijkt er
op dat we nergens meer dankbaar voor kunnen zijn. Sommige onder ons
schakelen zelfs juristen in, om op te eisen van waar men denkt recht op
te hebben. Zo wordt ons leven steeds meer bepaald door onze eisen en
wensen en steeds minder door het wonder van dit moment. En dat is
jammer, want hoe vervullend is niet een diep gevoelde dankbaarheid
voor een onverwacht geluksmomentje in je leven? Hoe bevrijdend is het
niet als je iemand ontmoet die echt dankbaar is? Wanneer je open en met
aandacht in het leven staat, komen er dagelijks vele malen dingen
voorbij die je dankbaar kunnen stemmen, waaraan je normaal gesproken
voorbijgaat. Met aandacht leven opent je ogen voor de schijnbaar
vanzelfsprekende dingen, zoals de lucht die je inademt, het bad dat je
neemt, het eten dat op je bord ligt, of een goed gesprek dat je hebt.
Elke nieuwe dag in je leven is een geschenk. Elke ontmoeting met een
ander mens is een dankbetuiging waard. Elke bloeiende bloem is een
wonder. ‘Overvloeien van dankbaarheid’ is wat mij betreft een heel mooi
gezegde. Het geeft aan dat er iets op gang komt, dat er iets gaat
stromen. Vandaar dat dankbare mensen hartelijk en warm zijn, ze stralen
energie uit. Wanneer je helemaal niets meer als je recht ziet en je met
volledig lege handen over kunt geven aan het leven, dan vloei je
vanzelf over van dankbaarheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten