Je bent er al

Als kind zoeken we hét bij onze ouders. Vanzelfsprekend, want die zijn ervoor. Het is echter geen gunst, omdat elk kind daar recht op heeft. Of ieder kind hét krijgt is nog een ander verhaal. Later zoeken we hét vaak bij onze partner. Wanneer je partner niet geeft wat je nodig hebt,  is dat nog overkomelijk, want je bent gewend hét niet te krijgen. Maar wat nu als je partner je wel geeft wat je nodig hebt? Kun jij hét dan ontvangen? Het lijkt natuurlijk aantrekkelijk, maar vaak roept het ook angst op. Want als je hét eenmaal ontvangen hebt, zal je het dan ook de volgende keer krijgen? Of wijst je partner je dan misschien wel af.  Of stel dat je partner je verlaat. Hoewel deze gevoelens zelden bewust voorkomen, kunnen ze wel degelijk op onbewust niveau  aanwezig zijn. Ze kunnen je volledig blokkeren om te ontvangen wat je  zo nodig hebt. Want het bedelende kind in ons heeft slechte ervaringen met zijn ouders. Die lieten  ons er aan proeven, maar gaven het niet echt. En daar hebben we onze conclusies uitgetrokken. Terecht wat je ouders betreft, maar onterecht wat je partner betreft. Want je partner is je vader of moeder niet. Toch bestaat er iemand in je leven die je wel kan geven  wat je nodig hebt. Iemand die niet wegloopt. En dan komt bij de lezer natuurlijk de volgende vraag op: wie dan? Want als je zo iemand zou kennen ging je daar meteen op af.  Maar blijf rustig zitten, je bent er al. Je bent het zelf.