Pantsers

Veel van de gedachten over jezelf en het leven zijn terug te voeren op ervaringen uit de vroegste periode van je leven. Naast ondersteunende en stimulerende ervaringen heb je ook bedreigende en pijnlijke ervaringen opgedaan. Pijnlijke ervaringen zoals misbruik, verwaarlozing of mishandeling kunnen traumatisch zijn. Maar ook als je een gelukkige jeugd hebt gehad, zijn er momenten geweest, waarin je je bang, afgewezen, bedreigd of gekwetst hebt gevoeld. Hierdoor heeft zich een pantser,(blokkade) een afweerhouding gevormd die bescherming bood tegen levenssituaties die je angst of pijn bezorgde. Maar wat echter eerst bescherming bood wordt later een belemmering. Want iemand met een pantser identificeert zich met zijn pantser. Daarom zal hij altijd zeggen : ‘ik ben nu eenmaal zo’. Binnen zijn eigen wereldje klopt dat helemaal, omdat hij  er geen idee van heeft hoe het zijn levensenergie afzwakt. Hij voelt niet meer dat hij constant zijn emotionele energie onderdrukt. Daarom kan hij zichzelf niet van zijn pantser bevrijden. Het is overigens niet zo dat een pantser je volledig afsnijdt van je emoties, maar je wisselt ze uit via de gaten en barsten van het pantser. Hierdoor druk je je emoties en gevoelens afgemeten, bedachtzaam en gecontroleerd uit.    

Wilhelm Reich

Wilhelm Reich was een eigenzinnige leerling van Freud. Hij borduurde verder op het gedachtengoed van Freud, maar gaf er een eigen kleur aan. Bij Freud lag het accent op de psychoanalyse. Maar Reich moest niets hebben van dat geanalyseer. Hij zag op de divan niet alleen een hoofd liggen met jeugdherinneringen die geanalyseerd moesten worden. Maar ook een lichaam dat bijna niet ademde, en zich in allerlei bochten wrong als een bepaalde herinnering bovenkwam. Een lichaam dat verkrampte om die herinnering terug te dringen in de diepe spelonken van het onderbewuste. Reich was de eerste die zijn positie achter de divan opgaf en zijn clienten ging aanraken. Hij masseerde zachtjes,  maar drukte ook krachtig in spierblokkades. Hij ontdekte dat de lichaamstaal van iemand  een directe uiting was van zijn emotionele wereld. Reich ontwikkelde als eerste de lichaamsgerichte therapie, een geheel nieuwe behandelingsmethode die voornamelijk gebaseerd is op adem, beweging en emotionele expressie. Hoewel men in die tijd veel respect had voor zijn briljante geest, zijn uitzonderlijke mededogen en moed, maakte hij tegelijkertijd ook veel vijanden. Hij trapte tegen vele schenen omdat het hem aan elke vorm van tact en diplomatie ontbrak.  Hij stond bekend als een ‘moeilijke klant’ wiens wil wet was. Daarom heeft hij zijn nieuwe werkwijze nooit helemaal kunnen integreren. Pas veel later hebben zijn leerlingen kunnen oogsten wat hij had gezaaid.

Je bent het al

Als kind zoeken we hét bij onze ouders. Vanzelfsprekend, want die zijn ervoor. Het is echter geen gunst, omdat elk kind daar recht op heeft. Of ieder kind hét krijgt is nog een ander verhaal. Later zoeken we hét vaak bij onze partner. Wanneer je partner niet geeft wat je nodig hebt,  is dat nog overkomelijk, want je bent gewend hét niet te krijgen. Maar wat nu als je partner je wel geeft wat je nodig hebt? Kun jij hét dan ontvangen? Het lijkt natuurlijk aantrekkelijk, maar vaak roept het ook angst op. Want als je hét eenmaal ontvangen hebt, zal je het dan ook de volgende keer krijgen? Of wijst je partner je dan misschien wel af.  Of stel dat je partner je verlaat. Hoewel deze gevoelens zelden bewust voorkomen, kunnen ze wel degelijk op onbewust niveau aanwezig zijn. Ze kunnen je volledig blokkeren om te ontvangen wat je  zo nodig hebt. Want het bedelende kind in ons heeft slechte ervaringen met zijn ouders. Die lieten  ons er aan proeven, maar gaven het niet echt. En daar hebben we onze conclusies uitgetrokken. Terecht wat je ouders betreft, maar onterecht wat je partner betreft. Want je partner is je vader of moeder niet. Toch bestaat er iemand in je leven die je wel kan geven  wat je nodig hebt. Iemand die niet wegloopt. En dan komt bij de lezer natuurlijk de volgende vraag op: wie dan? Want als je zo iemand zou kennen ging je daar meteen op af.  Maar blijf rustig zitten, je bent er al. Je bent het zelf.  

Mondje dicht en kiezen op elkaar

Veel mensen vinden het moeilijk om hun onderkaak te ontspannen. Dat houdt in dat vrijwel iedereen met een zekere verbetenheid rondloopt. Je kunt dit in positieve zin zien als wilskracht of ambitie. Fysiek gezien manifesteert dit zich in samengeperste lippen, strakke kaken en tandenknarsen met de kiezen als we slapen. Sommige mensen hebben zelfs moeite om hun mond open te doen. Dit verschijnsel is vaak ontstaan in onze kindertijd toen we alsmaar te horen kregen 'houd je kiezen op elkaar'. Als je deze boodschap keer op keer te horen krijgt gaat het op den duur een eigen leven leiden en wordt dan een permanente spanning in de kaakspieren. Wanneer je echt niets wilt zeggen kun je dat doen met een ontspannen onderkaak. Maar als je echter niets mág zeggen moet je je kiezen op elkaar klemmen om de impuls om iets te zeggen te onderdrukken. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor spreken, maar ook voor alle andere gevoelsuitingen die ongewenst waren. Op elkaar geklemde kaken gaan meestal gepaard met een dichtgeknepen keel. Dat is een belemmering voor de ademhaling. Want bij de inademing geldt, hoe meer we onze mond openen, hoe meer lucht we kunnen opnemen, hoe vollediger de ademhaling wordt. Met de uitademing kunnen we dan ontspannen door geluid te maken en dit tegelijkertijd met de uitgeademde lucht naar buiten te laten stromen. Zo kunnen we met iedere uitademing beetje bij beetje de spanning die zich in het kaakgebied heeft vastgezet loslaten. Als we ruimte geven aan onderdrukte gevoelens maken we steeds meer contact met ons lichaam en komen we dichter in de buurt van onze kern

Geluk

Het woord geluk wordt op verschillende manieren gebruikt. Bijvoorbeeld als iets gelukt is, je bent geslaagd voor je rijexamen, of je hebt de man of vrouw van je dromen aan de haak geslagen. Ben je daar niet in geslaagd dan heb je pech gehad. Pech blijkt dus het tegenovergestelde te zijn van geluk hebben. Daarom kan dit soort geluk nooit zonder pech. Wil je dus geluk hebben, dan moet je ook pech hebben. Bijvoorbeeld, tijdens mijn vakantie heb ik mijn been gebroken, maar ik heb geluk gehad want er was een ambulance in de buurt die mij snel naar het ziekenhuis heeft gebracht. Maar ik kan natuurlijk ook zeggen dat ik pech heb gehad, omdat daarmee mijn vakantie verpest is. Het is duidelijk dat geluk dat afhankelijk is van pech niet duurzaam geluk is. Toch blijven we maar streven naar permanent geluk. Maar bestendig geluk kunnen we niet verwerven op basis van streven, verlangen of willen. Want ga maar na bij jezelf. Steeds als je je gelukkig voelde, was je er niet naar opzoek. Geluk overkomt je altijd als je opzoek bent naar iets anders. Iedere keer als je je gelukkig voelde, was je jezelf vergeten. Als je jezelf niet kunt vergeten ben je ongelukkig. Gelukkig zijn betekent per definitie dat er geen ‘ik’ meer is. Geluk is er dus alleen wanneer het ‘ik’ niet meer aanwezig is. Telkens als je geluk tracht te vinden, ontgaat het je. Het overkomt je iedere keer als je in beslag wordt genomen door het zoeken naar iets anders. Werkelijk geluk kenmerkt zich door het verdwijnen van verlangens, zorgen, oordelen, voorkeur of afkeer.

Levensenergie

Levensenergie of levenskracht is niet alleen een energie die door ons lichaam stroomt en ons inspiratie, kracht en vitaliteit geeft. Levensenergie vinden we ook bij alle natuurlijk leven, want zonder energie is er geen beweging en dus geen leven mogelijk, het is onze levensbron. Als de energie uit die bron vrij kan stromen zijn we volledig aanwezig en daarmee in contact met onze eigen aard, met onze unieke eigenheid. Het is geen manier om iets of iemand anders te worden, het is gewoon het mee stromen met onze eigen energie. We kennen dan geen angst en onzekerheid en weten precies wat we wel en niet willen. Het is een scheppingskracht die ons het vermogen geeft om ons leven te leven in overeenstemming met die we in wezen zijn. Wij denken, voelen, handelen en maken keuzes in harmonie met onze eigen oorspronkelijkheid. Vanuit onze eigen aard is er ook een natuurlijke interesse in de buitenwereld. Want de eigenschap van onze levensenergie is sociaal en contact-zoekend. We zien dat ook bij planten, de wortels voeden zich in hun eigen grond, terwijl de bladeren contact zoeken met de zon. Nog een ander aardig voorbeeld van de beweging van levensenergie is het volgende: Wanneer je dit artikeltje interessant vindt, dan beweegt jouw levensenergie daar naar toe. Je neemt de informatie in je op, verwerkt het, waarna de kennis die eerst buiten je was nu een deel van jou is geworden. Een emotie bestaat ook uit energie. Het woord emotie betekent letterlijk beweging. Dus wat mij betreft zijn emoties niets anders dan energie- in beweging. Wanneer we ons angstig, verdrietig of blij voelen is dat niet anders dan het waarnemen van energie-in beweging. Net zoals een rivier stroomt zo beweegt emotionele energie zich ook als een voortdurende stromende aanwezigheid in ons leven. Het uiteindelijke resultaat van elke willekeurige energie-in beweging hangt af van wat wij in feite met die energie doen. Wat voor innerlijke houding we daar tegenover aannemen. Accepteren we de energie-in beweging en stromen we er in mee, of stappen we weer in ons oude patroon van onderdrukken?